NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
89 - (2008) وحدثنا
أبو بكر بن
أبي شيبة وزهير
بن حرب. قالا:
حدثنا عفان.
حدثنا حماد بن
سلمة عن ثابت،
عن أنس. قال:
لقد
سقيت رسول
الله، بقدحي
هذا، الشراب
كله. العسل
والنبيذ
والماء
واللبن.
{89}
Bize Ebû Bekr b. Ebî
Şeybe ile Züheyr b. Harb rivayet ettiler. (Dedilerki): Bize Affân rivayet etti.
(Dediki): Bize Hammad b. Seleme, Sabit'den, o da Enes'den naklen rivayet etti.
(Şöyle demiş):
Resûlullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'e şu tasımla bütün meşrubatı, balı, nebizi, suyu ve sütü
sundum.
İzah:
Sehi hadîsini Buhâri
«Nikâh» ve «Eşribe» bahislerinde tahrîc etmiştir.
Urs: Düğün yemeği
demektir.
Aruz : Hem geline, hem güveğiye
ıtlak edilen bir kelimedir. Yalnız cem'inde ayrılırlar. Gelin kasdedilirse
cem'i «arâis», güveği kasdedilirse «urus» gelir.
Damad Ebû Üseyd'in ismi
Mâlik b. Rabîa'dır. Bedir gazilerinden en son vefat eden odur, denilmiştir.
Altmış veya altmışbeş tarihinde vefat etmiştir. Gelinin ismi Selâme binti Vehb
'dir. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e şerbet sunması tesettür farz
kılınmazdan öncedir. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'den Allah'a sığınan
kadına gelince bunun ismi Ümeyme binti Cevn'dir. Amra binti Cevn diyenler
olduğu gibi, Esma olduğunu söyleyenler de vardır. Bu kadının kıssasını evvelce
görmüştük. Hulâsası şudur. Ümeyme gayet güzelmiş. Kendisini bazı zevat
Peygamber (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Efendimize münasip görerek onunla
evlendirmek istemişler. Ve bu hususta Rcsûlullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem)'den izin alarak kadını Medîne'ye getirmişler. Resûl-i Ekrem (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) nikâh teklifinde bulununca, kadın; «Ben senden Allah'a
sığınırım» demiş, o da kendisini geldiği yere iade etmiştir.